start van week 4

Heey allemaal
Allemaal klaar voor een volgend blogbericht !
Vrijdag hebben we een late schift gedaan, een gewone normale stagedag ( ze komen al meer voor). We deden elk een mooie fysiologische bevalling, buiten het meconiaalvruchtwater( dat de baby stoelgang gemaakt heeft in het vruchtwater, dit doet een kind wanneer het stress ervaart) , maar dat heeft bijna elke moeder hier. Raar maar waar meestal hebben de kinderen hier daar geen last van. Mijn bevalling was een hele mooie bevalling van een eerste kind waarin ik goed de verschillende fases van de baring kon volgen, het jammere was dat ik de vrouw een episiotomie( knip) moest geven van de vroedvrouw, wat in mijn ogen niet nodig was, zo jammer ! het was een geluk bij een ongeluk want zo kon ik nog eens hechten, het was zo warm en het zweet liep van mijn hoofd, maar ik was fier op het resultaat, mooi gehecht dacht ik bij mezelf! Op de avond zijn we eens een stapje gaan zetten In Dar es Salaam. We deden dit met een paar vrijwilligers. We waren naar een regeaclub geweest, wanneer we binnen kwamen roken we de wiet al van ver. Het was een beetje de omgekeerde wereld, de dansvloer stond vol mannen en geen vrouwen, egt raar! We hebben ons goed geamuseerd, buiten dat elke Tanziaan hier met je wilt trouwen. Dan zeg ik dat ik al getrouwd ben en laten ze je gerust!
Zaterdag gingen we naar mbuyba eiland voor een dag met al de andere Belgische meisjes. We werden met een bootje daar afgezet. Het was een prachtig eiland, niet te geloven dat dit Afrika is. Witte stranden en een heldere blauwe zee. We hebben daar gezwommen in de zee, schelpen gezocht, gewandeld en gewoon genoten van het goede weer. Het was er ook helemaal niet toeristisch, je kon er wel iets drinken in een hutje en kon er vers gevangen vis op de barbecue eten, jammer dat ik geen vis lust! In het terug gaan met de boot, was de zee heel ondiep voor een lange tijd dus moesten we uitstappen en een heel stuk te voet door de zee naar het strand, een grappig zicht met onze rugzak. Wat een leuke dag !
Zondag gingen we dan werken met de late, zo konden we eindelijk eens een beetje langer slapen, want met die crèche hier hebben we daar nog niet egt de mogelijkheid voor gehad. Ook zondag was een normale stage dag, het valt ons op dat het minder druk is dan de eerste weken stage. We hadden zoals bijna elke stagedag weer een reanimatie van een baby, gelukkig liep deze goed af. En ik deed nog een bevalling zelf, joepie 50 bevallingen al!
Maandag gingen we met de vroege werken, geen goed idee! Het was heel kalm op verloskamer en er waren wel 20 studenten van Tanzania aanwezig. Veel konden we dus niet doen die dag. We deden samen 1 bevalling en daar moesten we ons tevreden met stellen. In de namiddag gingen we naar de markt om een mooie stof uit te kiezen, deze deden we dan naar een kleermaakster hier en bestelden we een op maat gemaakt kleedje, ben benieuwd!
Dinsdag bezochten we samen met Projects abroad een wees huis om de kinderen daar een leuke dag te bezorgen. Er waren koeken, sapjes, een springkasteel en speelden spelletjes met de kinderen. Het waren zo een lieve en dankbare kinderen, dan zie je hoe een verwende nesten het bij ons in België zijn! De mensen van het weeshuis kookte een maakte een heerlijke maaltijd voor ons klaar, zo een mooi gebaar omdat ze het zo al moeilijk hebben om rond te komen. Na het eten zongen de kinderen een liedje voor ons en danste we samen. Nadien was het tijd om afscheid te maken, je zag aan de kinderen dat ze ongelukkig waren dat we terug vertrokken, zo hartverscheurend, ik had er zo eentje meegenomen. We hebben ze een leuke dag gegeven waarin ze even hun zorgen konden vergeten, daar trek ik me dan aan op, ze hebben zo genoten dat zag je !
Thuis van het weeshuis zijn we even in ons bed gekropen, want de nachtdienst zat eraan te komen. We deden onze eerste nacht, en wat voor een nacht! Het begon al slecht van het begin, Diana deed en bevalling en dat kind was niet zo goed, ze vroeg ons het kind mee te nemen, dit deden we direct. We hebben het kind een lange tijd moeten reanimeren, maar kregen het er wel door. Terwijl Julie met het kind naar de neonatologie was deed ik nog een bevalling, gelukkig een goed kind en mooie bevalling! De rest van de nacht verliep rustig, tot het kindje van Julie haar bevalling niets deed, nee niet weer! Diana en ik deden er alles aan om het kind erdoor te krijgen, wat ons uiteindelijk wel lukt, maar het zag er niet goed uit da zag je. Wanneer we het kind eindelijk naar boven naar neonatologie mochten doen, kwamen we daar aan en er waren twee verpleegsters en die sliepen alle twee. Kan je niet begrijpen er liggen daar zeker 50 kindjes die zoveel hulp nodig hebben ze zouden de voeten onder hun lijf moeten lopen, maar nee ze slapen liever! Niemand wou ons helpen, en hebben dan maar zelf gezorgd dat het kind aan de zuurstof lag. Het was niet goed met ons kind en je zag zijn kleur veranderen, we waren dit kind aan het verliezen, maar konden er niets aan doen en niemand wou ons helpen. Het kindje is dan gestorven, ik was zo boos, het kind is gestorven omdat de verpleegsters liever slapen! We hebben daar nog twee andere dode kindjes in hun bedje zien liggen en ik heb mezelf egt moeten inhouden om niet tegen de verpleegsters te beginnen roepen. Het kan er bij niet in dat je als mens zo kan zijn, oké dat ze niet zoveel middelen hebben en dat het Afrika is alle respect voor, maar dat je zelfs geen moeite wilt doen voor een mensenleven kan er bij niet in! Ik had het gezien daar ik moest er weg! Zo eindigde dan ook onze nacht, kruipen nu ons bed in zodat we er terug tegen kunnen voor nog een nacht, hopelijk een betere! Jullie horen het wel!
Dikke kus
Dana