Het Leven zoals het is " Labour ward"
Door: Dana
Blijf op de hoogte en volg Dana
17 Maart 2015 | Tanzania, Dar es Salaam
Hey allemaal
Het internet is nog steeds niet goed in orde vandaar dat het weer enkele dagen geleden is dat ik een blog plaatste, sorry !
We hebben onze eerste werkweek erop zitten, en wat voor een week. Onze tweede dag op stage begon al goed we waren daar nog geen 5 minuten of een dokter kwam ons roepen en zij dat we moesten komen kijken. Er was net een kindje geboren met gastroschisis, dit is dat de buikwand niet toegegroeid is en de darmen en maag als gevolg hiervan uit het lichaam hangen. Het was de eerste keer dat we zoiets zagen, en kan jullie verzekeren het is geen leuk zicht. De vroedvrouw draaide er een compres rond en vroeg ons het kind mee te nemen. we namen het mee naar de kinderopvangtafel, alle zij noemen het daar zo ik zou het meer beschrijven als een schap. We vroegen of we het kind naar neonatologie mochten brengen en ze zijden dat we nog moesten wachten. Opeens stonden er keiveel vroedvrouwen en studenten van ginder met hun gsm om foto’s van het kind te maken terwijl het kind het zeer moeilijk had. Toen hebben we even kordaat moeten zijn en zeggen van wij doen het kind NU naar neonatologie. Gelukkig vonden we daar een dokter dat ons wou helpen, hij zij wel dat het kind heel weinig kans op overleven heeft in dit land, maar we deden wat we moesten doen! Op neonatologie zelf zagen we in een bedje een dood kindje liggen, we zijden dit tegen de vroedvrouw en die zij gewoon aja dat weet ik maar deed er niets aan. Wanneer we een paar uur later terug gingen kijken naar het kindje dat we eerder brachten lag het dode kindje nog steeds in dat bedje, verschrikkelijk! Terug op de labour ward aangekomen was het druk zoals altijd. Ik deed nog een bevalling en assisteerde Julie bij een bevalling.
Zaterdag begon onze werkdag zeer fijn we moesten een mama naar de materniteit brengen zij was net bevallen van twee jongens , wanneer we haar vroegen hoe de kindjes noemde zij ze dat wij een naam mochten kiezen. Julie koos voor de naam Renee, en ik voor Jan, dus schat bij deze loopt er binnenkort een klein Janneke rond in Dar Es Salaam. Terug op dienst was de pret er zeer snel af, Julie riep me opeens en ik kwam er aan en zag een kind dat niks deed, ik heb het toen snel afgenaveld en meegenomen. Gelukkig zijn Julie en ik een goed team en hadden we onze les goed geleerd, we kregen het kind erdoor. Zulke momenten zijn zo mooi Julie en ik keken naar elkaar en konden beiden beginnen wenen van geluk en opluchting. Hat was een prachtig kindje, ik heb nog niet vaak zo een mooi pasgeboren kindje gezien( foto volgt ). Nadien ging op dienst alles verder zijn gewone gangetje ik deed zelf nog 2 bevallingen. Op het einde van onze dienst hoorde ik heel veel geroep en ging ik kijken ik zag een stuipende vrouw met een nat kind tussen de benen en vroedvrouwen die de vrouw sloegen omdat ze moest stoppen met stuipen. Ik heb snel het kind afgenaveld en meegenomen, gelukkig was het kind in orde. Wij beiden hadden nog nooit een vrouw zo hard zien stuipen, het was duidelijk dat de vroedvrouwen niet goed wisten wat doen. Wanneer we zijden van er moet magnesiumsulfaat in het infuus ook zeiden ze oja een goed idee. Bij deze waren we het zeker ze hebben hun diploma hier bij de cornflakes gekregen. Ze hebben de vrouw dan naar een andere dienst gebracht, of ze het gehaald heeft weten we spijtig genoeg niet. Wat een dagje !
Zondag was het zeer druk ik had de indruk dat Julie en ik de verloskamer op ons eentje runde terwijl de vroedvrouwen thee dronken. Ze zijden letterlijk doe jij de bevalling want ik ben veel te moe! Ik deed in mijn eentje een prachtige tweelingbevalling egt leuk deze ervaring te kunnen opdoen. Het eerste kindje was niet zo goed, maar we kregen het er wel door, het waren twee prachtige jongens. De verdere schift verliep heel hectisch het was van de ene vrouw naar de andere hollen. Zelf deed ik nog twee andere bevallingen en assisteerde Julie bij haar bevallingen. Dat zet de teller op 8 bevallingen hier in Afrika, en in totaal 40 bevallingen, joepie ik kan al zeker afstuderen!
gisteren zijn we een dagje thuis, even op adem komen. We brachten eindelijk onze internet in orde en gingen wat ontspannen aan het strand, zalig!
Vandaag was het zeer druk op de labour ward er waren heel veel studenten van Tanzania zelf waardoor we niet zo heel veel konden doen. Ik heb 1 bevalling gedaan en dat verliep allemaal goed. Wat ons opvalt is dat sommige studenten wel egt moeite doen, kennis hebben en tijd maken voor de vrouw, maar anderzijds slagen ze de vrouwen wel. Leren ze dit in hun opleiding ?! het was een lesje voor ons dat we in de week beter een late of nacht doen zo hebben we meer leerkansen.
Ik wil nog even zeggen dat al deze verhalen dat ik hier vertel mentaal zeker niet makkelijk zijn, maar ik amuseer me hier zeker rot. We trekken ons op aan alle mooie momenten en leren hier ontzettend veel bij ! De mensen zijn hier allemaal super vriendelijk en het land is zeer mooi. Jullie moeten je dus zeker geen zorgen maken om mij !
Dikke kus
Het internet is nog steeds niet goed in orde vandaar dat het weer enkele dagen geleden is dat ik een blog plaatste, sorry !
We hebben onze eerste werkweek erop zitten, en wat voor een week. Onze tweede dag op stage begon al goed we waren daar nog geen 5 minuten of een dokter kwam ons roepen en zij dat we moesten komen kijken. Er was net een kindje geboren met gastroschisis, dit is dat de buikwand niet toegegroeid is en de darmen en maag als gevolg hiervan uit het lichaam hangen. Het was de eerste keer dat we zoiets zagen, en kan jullie verzekeren het is geen leuk zicht. De vroedvrouw draaide er een compres rond en vroeg ons het kind mee te nemen. we namen het mee naar de kinderopvangtafel, alle zij noemen het daar zo ik zou het meer beschrijven als een schap. We vroegen of we het kind naar neonatologie mochten brengen en ze zijden dat we nog moesten wachten. Opeens stonden er keiveel vroedvrouwen en studenten van ginder met hun gsm om foto’s van het kind te maken terwijl het kind het zeer moeilijk had. Toen hebben we even kordaat moeten zijn en zeggen van wij doen het kind NU naar neonatologie. Gelukkig vonden we daar een dokter dat ons wou helpen, hij zij wel dat het kind heel weinig kans op overleven heeft in dit land, maar we deden wat we moesten doen! Op neonatologie zelf zagen we in een bedje een dood kindje liggen, we zijden dit tegen de vroedvrouw en die zij gewoon aja dat weet ik maar deed er niets aan. Wanneer we een paar uur later terug gingen kijken naar het kindje dat we eerder brachten lag het dode kindje nog steeds in dat bedje, verschrikkelijk! Terug op de labour ward aangekomen was het druk zoals altijd. Ik deed nog een bevalling en assisteerde Julie bij een bevalling.
Zaterdag begon onze werkdag zeer fijn we moesten een mama naar de materniteit brengen zij was net bevallen van twee jongens , wanneer we haar vroegen hoe de kindjes noemde zij ze dat wij een naam mochten kiezen. Julie koos voor de naam Renee, en ik voor Jan, dus schat bij deze loopt er binnenkort een klein Janneke rond in Dar Es Salaam. Terug op dienst was de pret er zeer snel af, Julie riep me opeens en ik kwam er aan en zag een kind dat niks deed, ik heb het toen snel afgenaveld en meegenomen. Gelukkig zijn Julie en ik een goed team en hadden we onze les goed geleerd, we kregen het kind erdoor. Zulke momenten zijn zo mooi Julie en ik keken naar elkaar en konden beiden beginnen wenen van geluk en opluchting. Hat was een prachtig kindje, ik heb nog niet vaak zo een mooi pasgeboren kindje gezien( foto volgt ). Nadien ging op dienst alles verder zijn gewone gangetje ik deed zelf nog 2 bevallingen. Op het einde van onze dienst hoorde ik heel veel geroep en ging ik kijken ik zag een stuipende vrouw met een nat kind tussen de benen en vroedvrouwen die de vrouw sloegen omdat ze moest stoppen met stuipen. Ik heb snel het kind afgenaveld en meegenomen, gelukkig was het kind in orde. Wij beiden hadden nog nooit een vrouw zo hard zien stuipen, het was duidelijk dat de vroedvrouwen niet goed wisten wat doen. Wanneer we zijden van er moet magnesiumsulfaat in het infuus ook zeiden ze oja een goed idee. Bij deze waren we het zeker ze hebben hun diploma hier bij de cornflakes gekregen. Ze hebben de vrouw dan naar een andere dienst gebracht, of ze het gehaald heeft weten we spijtig genoeg niet. Wat een dagje !
Zondag was het zeer druk ik had de indruk dat Julie en ik de verloskamer op ons eentje runde terwijl de vroedvrouwen thee dronken. Ze zijden letterlijk doe jij de bevalling want ik ben veel te moe! Ik deed in mijn eentje een prachtige tweelingbevalling egt leuk deze ervaring te kunnen opdoen. Het eerste kindje was niet zo goed, maar we kregen het er wel door, het waren twee prachtige jongens. De verdere schift verliep heel hectisch het was van de ene vrouw naar de andere hollen. Zelf deed ik nog twee andere bevallingen en assisteerde Julie bij haar bevallingen. Dat zet de teller op 8 bevallingen hier in Afrika, en in totaal 40 bevallingen, joepie ik kan al zeker afstuderen!
gisteren zijn we een dagje thuis, even op adem komen. We brachten eindelijk onze internet in orde en gingen wat ontspannen aan het strand, zalig!
Vandaag was het zeer druk op de labour ward er waren heel veel studenten van Tanzania zelf waardoor we niet zo heel veel konden doen. Ik heb 1 bevalling gedaan en dat verliep allemaal goed. Wat ons opvalt is dat sommige studenten wel egt moeite doen, kennis hebben en tijd maken voor de vrouw, maar anderzijds slagen ze de vrouwen wel. Leren ze dit in hun opleiding ?! het was een lesje voor ons dat we in de week beter een late of nacht doen zo hebben we meer leerkansen.
Ik wil nog even zeggen dat al deze verhalen dat ik hier vertel mentaal zeker niet makkelijk zijn, maar ik amuseer me hier zeker rot. We trekken ons op aan alle mooie momenten en leren hier ontzettend veel bij ! De mensen zijn hier allemaal super vriendelijk en het land is zeer mooi. Jullie moeten je dus zeker geen zorgen maken om mij !
Dikke kus
-
17 Maart 2015 - 19:03
De Cock Anny:
Nog veel plezier Dana. -
17 Maart 2015 - 20:14
Jan:
Ben supertrots op je duts :)! Ik zou zeggen 'ik hoop dat je daar de tijd van je leven hebt' maar stiekem hoop ik dat die tijd nog met mij gaat komen ;p. Geniet daar van de mooie momenten en hou je sterk bij de mindere... ik weet dat je dat daar goed doet en zal blijven doen! Iedereen die daar door jou en Julie geholpen wordt mag in zijn twee handen kloppen. Want denk dat ze nooit meer zo een goede zorgen gaan krijgen! Je maakt daar een groot verschil voor die vrouwen! Dikke Kus -
17 Maart 2015 - 21:37
Mama:
Hallo mieke, ik ben zo fier op u, dat ge dat allemaal verwezenlijkt echt top, voor mij zijn jullie allebei al top vroedvrouwen, de toekomstige mama's die u en Julie als vroedvrouw krijgen mogen hun pollekes kussen, probeer ook wat te genieten ginder, ben wel blij dat internet eindelijk werkt voor mij een geruststelling u te zien op Skype. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx mama -
17 Maart 2015 - 22:43
Tante:
Hey Danake,
Wat een verhalen zeg, en wat een ervaring. Je zal er ongetwijfeld een straffe vroedvrouw van worden. Ik hoop dat alles daar goed meevalt, ook buiten de werkuren. We leven hier allemaal enorm met u mee hoor, dankzij uw blog. Daar kunt ge duidelijk echt het verschil maken he, voor die vrouwen de beste zorgen te geven, en de babytjes ook natuurlijk. Ge doet da ongetwijfeld goed ginder.
Heel veel groetjes van ons allemaal hier en dikke kus, xxxxxxxxxxxxxxxxx
tante
-
18 Maart 2015 - 07:58
Papa:
Ja wat , dat zijn levenservaringen die je nooit zult vergeten en waar je in het verdere levensverloop sterker zult uitkomen. Prachtig hoe je dit allemaal doet
vanwege een apetrotse papa dikke knuf xxxxxxx :-))
oh ja, ook de groetjes aan Julie -
18 Maart 2015 - 20:53
Liesbet:
Hoi Dana,
Je maakt op korte tijd daar echt wel heel wat mee. Het lijkt me allemaal heel emotioneel en vermoeiend werk. Dit zal je je leven lang herinneren en zo leer je ook dingen bij ons beter relativeren.
Knap wat jullie daar kunnen betekenen voor die mensen. Ze mogen blij zijn met jullie daar.
Hou vol tijdens moeilijke momenten en geniet van de mooie dingen die je daar meemaakt.
Groetjes Liesbet
-
20 Maart 2015 - 14:26
Linda:
Hey Dana
Ik ben er zekervan dat vele Belgische gynaecologen jaloers zijn op jullie ervaringen daar ! Het zullen leuke maar soms ook harde dagen zijn, goed dat jullie mekaar hebben en jullie zijn inderdaad supervroedvrouwen !! Groetjes aan mijn Julieke :)
Linda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
