Onze eerste dagen !
Door: Dana
Blijf op de hoogte en volg Dana
11 Maart 2015 | Tanzania, Dar es Salaam
Hallo vrienden
Hier mijn eerste blog, het heeft wat langer geduurd dan verwacht door het stomme internet hier. Om te beginnen onze heenvlucht was een groot succes, alles verliep volgens plan, Oef wat een opluchting! Toen we hier aankwamen in Dar Es Salaam was het bedrukkend warm en het duurde eeuwen voor ze onze pas hadden gecontroleerd. We waren heel moe van de lange vlucht en het was midden in de nacht. Seleman van projects abroad heeft ons van de luchthaven naar ons gastgezin gebracht. Het was heel vreemd want het was de huisboy die de de deur openmaakte en hij kon niet veel Engels. Onze gast mama die was nog aan het slapen, dus we hebben snel onze pyjama uitgepakt en zijn even in ons bed gekropen. Wat we beiden vonden was dat het hier stinkt haha.
In de ochtend daarop stond er een primitief ontbijt voor ons klaar, maar het was heerlijk. De neef van ons gastgezin sprak ons aan en vroeg of we zin hadden om mee op stap te gaan, eerst naar het strand en dan naar een schopping center. Wat een belevenis we namen de badaji ( een karretje met drie wielen zoals in India), en het verkeer is er zo druk, iedereen doet zijn zin. Op het strand hebben we iets gedronken en schelpen gezocht, en we zagen onze eerst aap. Na het strand hebben we een bezoek gebracht aan een groot schoppingscentrum te vergelijken met die van ons hier, er was zelfs een cinema. In de avond aten we ons eerste avondmaal samen met onze Afrikaanse mama, lekker eten hier hoor!
Onze tweede dag zijn we met die van projects abroad enkele praktische zaken gaan regelen zoals een Afrikaanse telefoonnummer en internet ( dat zeer slecht werkt). We hebben ook een rondleiding gehad in het ziekenhuis waar we zullen werken. Je loopt er alleen maar rond en ziet dingen waar je versteld van staat, we waren het over eens hier hadden we nog niet alles gezien, ohwnooo! In de late namiddag wanneer alle praktische zaken waren geregeld hebben we een uitstap gedaan met een deel van de vrijwilligers van projects abroad. We bezochten een typisch Afrikaans museum met Afrikaanse huisjes, zeker de moeite waard! Er was muziek en typische Afrikaanse dansers die ons leerde dansen. Leuke dag dus ! wat ons opviel is dat alle mensen hier zo goedgezind zijn en vriendelijk, iedereen zegt goeie dag, kunnen veel Belgen aan voorbeeld aan nemen!
Vandaag vertrokken we met een bang hart naar onze eerste stagedag. Alles verloopt hier op zijn Afrikaans dus uiteraard kwam onze badaji die we geregeld hadden te laat. Op stage zagen we al enkele dingen zoals een pre- eclampsie, mevrouw had een zeer hoge bloeddruk, veel eiwitten in haar urine, dikke enkels, hoofdpijn … allemaal tekens die pre- eclampsie bevestigen, maar ze deden niks! “It’s okay” zijden ze. Zo gebeuren er dingen die in België niet kunnen, ze vullen het dossier in zonder mevrouw te onderzoeken ze kiezen wat ze invullen. Een beetje later kwam er een vrouw met hevige weeën binnen, we begeleiden ze naar de verloskamer ( kamer met allemaal bedden naast elkaar zonder lakens en geen enkele privacy enkel wat doeken tussen de bedden). We bleven bij mevrouw want ze had veel pijn en de vroedvrouwen daar worden boos wanneer ze roepen dus hebben we wat proberen te helpen de pijn op te vangen. We hadden al wat bij elkaar gezocht voor de bevalling zo dat dit klaar stond, want lang zou het niet meer duren. Je moet er egt naar een schaar en kocher zoeken, steriel materiaal of werken kennen ze er niet ! wanneer we alles bij elkaar hadden gezocht was ze volledig en kon ze persen, we waren een vroedvrouw gaan roepen, maar die kwam niet. Dus ik heb dan maar handschoenen aangedaan en samen met Julie de bevalling gedaan, juej mijn eerst bevalling in Afrika! Gelukkig verliep alles goed en was het een goed kindje, wat een dotje 2250 gr klein maar dapper ! Nadien zagen we een bevalling met een kiwi( die ze hergebruiken, eikes ! ) ze hebben die kiwi er zeker 20 keer opgezet en het sprong er steeds af, na veel te lang proberen naar onze mening zijn ze overgegaan op de gewone vacuum. Deze vacuum hebben ze ook lang geprobeerd, Julie en ik vreesde het ergste voor het kindje. Alsof dat nog niet genoeg was begon er een vroedvrouw mee te duwen op de buik ( vis à tergo), maar helemaal verkeerd( naar onze mening en hoe wij het leren e ). Wonder boven wonder kregen ze het kind eruit en we geloofden het niet, maar het kind begon te wenen! Eind goed al goed zeker! Dit was onze eerst dag kort samengevat, nu nog wat gnieten van het zonnetjes, want oh jawel het is hier 40 graden ( veel te warm hoor! ).
Tot snel
Dikke kus
Hier mijn eerste blog, het heeft wat langer geduurd dan verwacht door het stomme internet hier. Om te beginnen onze heenvlucht was een groot succes, alles verliep volgens plan, Oef wat een opluchting! Toen we hier aankwamen in Dar Es Salaam was het bedrukkend warm en het duurde eeuwen voor ze onze pas hadden gecontroleerd. We waren heel moe van de lange vlucht en het was midden in de nacht. Seleman van projects abroad heeft ons van de luchthaven naar ons gastgezin gebracht. Het was heel vreemd want het was de huisboy die de de deur openmaakte en hij kon niet veel Engels. Onze gast mama die was nog aan het slapen, dus we hebben snel onze pyjama uitgepakt en zijn even in ons bed gekropen. Wat we beiden vonden was dat het hier stinkt haha.
In de ochtend daarop stond er een primitief ontbijt voor ons klaar, maar het was heerlijk. De neef van ons gastgezin sprak ons aan en vroeg of we zin hadden om mee op stap te gaan, eerst naar het strand en dan naar een schopping center. Wat een belevenis we namen de badaji ( een karretje met drie wielen zoals in India), en het verkeer is er zo druk, iedereen doet zijn zin. Op het strand hebben we iets gedronken en schelpen gezocht, en we zagen onze eerst aap. Na het strand hebben we een bezoek gebracht aan een groot schoppingscentrum te vergelijken met die van ons hier, er was zelfs een cinema. In de avond aten we ons eerste avondmaal samen met onze Afrikaanse mama, lekker eten hier hoor!
Onze tweede dag zijn we met die van projects abroad enkele praktische zaken gaan regelen zoals een Afrikaanse telefoonnummer en internet ( dat zeer slecht werkt). We hebben ook een rondleiding gehad in het ziekenhuis waar we zullen werken. Je loopt er alleen maar rond en ziet dingen waar je versteld van staat, we waren het over eens hier hadden we nog niet alles gezien, ohwnooo! In de late namiddag wanneer alle praktische zaken waren geregeld hebben we een uitstap gedaan met een deel van de vrijwilligers van projects abroad. We bezochten een typisch Afrikaans museum met Afrikaanse huisjes, zeker de moeite waard! Er was muziek en typische Afrikaanse dansers die ons leerde dansen. Leuke dag dus ! wat ons opviel is dat alle mensen hier zo goedgezind zijn en vriendelijk, iedereen zegt goeie dag, kunnen veel Belgen aan voorbeeld aan nemen!
Vandaag vertrokken we met een bang hart naar onze eerste stagedag. Alles verloopt hier op zijn Afrikaans dus uiteraard kwam onze badaji die we geregeld hadden te laat. Op stage zagen we al enkele dingen zoals een pre- eclampsie, mevrouw had een zeer hoge bloeddruk, veel eiwitten in haar urine, dikke enkels, hoofdpijn … allemaal tekens die pre- eclampsie bevestigen, maar ze deden niks! “It’s okay” zijden ze. Zo gebeuren er dingen die in België niet kunnen, ze vullen het dossier in zonder mevrouw te onderzoeken ze kiezen wat ze invullen. Een beetje later kwam er een vrouw met hevige weeën binnen, we begeleiden ze naar de verloskamer ( kamer met allemaal bedden naast elkaar zonder lakens en geen enkele privacy enkel wat doeken tussen de bedden). We bleven bij mevrouw want ze had veel pijn en de vroedvrouwen daar worden boos wanneer ze roepen dus hebben we wat proberen te helpen de pijn op te vangen. We hadden al wat bij elkaar gezocht voor de bevalling zo dat dit klaar stond, want lang zou het niet meer duren. Je moet er egt naar een schaar en kocher zoeken, steriel materiaal of werken kennen ze er niet ! wanneer we alles bij elkaar hadden gezocht was ze volledig en kon ze persen, we waren een vroedvrouw gaan roepen, maar die kwam niet. Dus ik heb dan maar handschoenen aangedaan en samen met Julie de bevalling gedaan, juej mijn eerst bevalling in Afrika! Gelukkig verliep alles goed en was het een goed kindje, wat een dotje 2250 gr klein maar dapper ! Nadien zagen we een bevalling met een kiwi( die ze hergebruiken, eikes ! ) ze hebben die kiwi er zeker 20 keer opgezet en het sprong er steeds af, na veel te lang proberen naar onze mening zijn ze overgegaan op de gewone vacuum. Deze vacuum hebben ze ook lang geprobeerd, Julie en ik vreesde het ergste voor het kindje. Alsof dat nog niet genoeg was begon er een vroedvrouw mee te duwen op de buik ( vis à tergo), maar helemaal verkeerd( naar onze mening en hoe wij het leren e ). Wonder boven wonder kregen ze het kind eruit en we geloofden het niet, maar het kind begon te wenen! Eind goed al goed zeker! Dit was onze eerst dag kort samengevat, nu nog wat gnieten van het zonnetjes, want oh jawel het is hier 40 graden ( veel te warm hoor! ).
Tot snel
Dikke kus
-
12 Maart 2015 - 08:14
Papa:
Ja die afrikanen !!! als ik het zo hoor is dat het geen dat ik in gedachte had :-) dus zeker niet mijn ding dat zal wel wat wennen worden voor jou maar daar kom je ook wel weer door. Hier gaat alles zijn normale gang wel mooi weer in belgika maar de temperatuur zo een 25 graden lager . Leuk zo een verhalen te lezen . Dikke knuffel en kusjes van heel het gezin xxxx -
12 Maart 2015 - 12:59
Zarah:
Spannend allemaal! Veel plezier daar! Ik volg je verhalen van thuis! :) xxx -
12 Maart 2015 - 18:10
Fran Geeraerts:
hé dag zusje ik lees dat het dus goed gaat in Afrika.ik mis u heel hard en bruce en gust ook groetjes u kleine zus fran -
12 Maart 2015 - 19:55
Linda:
Hey Dana - Proficiat met je eerste Afrikaanse bevalling ! Dat vergeet je nooit ! Veel succes tijdens de job en geniet van de vrije momenten en vooral zorg goed voor Julie en zij voor jou :)
groetjes !!!! mama Linda en zus Axelle en hondje Nala van Julie -
13 Maart 2015 - 13:47
Jan:
Hoi klinkt al een spannend dagje :)... jij gaat dat supergoed doen en weet dat ik SUPERTROTS op je ben!! Zorg daar goed voor elkaar en geniet van alle mooie momenten. En voor de minder mooie momenten mag je me altijd sturen hé ;) ben er voor je xxx -
14 Maart 2015 - 12:15
Liesbet:
Hoi Dana,
Deze reis wordt echt één groot avontuur.
Ik denk dat je nog heel wat gaat beleven daar! Knap dat je dit wil doen!
Veel succes!
Groetjes Liesbet -
15 Maart 2015 - 08:58
Mama:
Hallo iedereen, ik wil maar even kwijt dat het internet in Tanzania een echte ramp is, daarom dat er weinig nieuws op dana haar blog komt, maar zodra het nog eens lukt gaat ze daar verandering in brengen. Dana hou je sterk we wachten vol ongeduld op uw verhalen dikke knuffel xxx mama -
15 Maart 2015 - 14:35
De Cock Anny:
Hey Dana, zojuist je verslag gelezen,het zal wel een hele aanpassing zijn ginder, maar je gaat deze periode nooit meer vergeten in de toekomst. Groetjes en het ga je goed! -
16 Maart 2015 - 14:45
Lesley:
Hey meid, het zal wel aanpassen zijn maar geef niet op. Het gaat een onvergetelijke tijd worden. Kop op en weet dat we aan je denken. Als er iets is, als je wil praten, weet dat ik er altijd voor je zal zijn. X -
16 Maart 2015 - 15:56
Danny Peeters, Thomas More Lier:
Dana ,
De verhalen en de blogs die ik lees leren me dat jullie heel veel ervaringen opdoen als vroedvrouw. Ik lees wel tussen de lijnen dat het bijzonder zwaar moet zijn.
Jullie werden geconfronteerd met obstetrische situaties en urgenties waar je in België 5 jaar moet werken voor je ze allemaal een keertje gezien hebt. Ik begrijp dat dat op mentaal vlak het uiterste van jullie vergt.
Ik zie dat jullie wel bijzonder goed de theorie in de praktijk brengen. Ook als is de realiteit keihard, jullie ervaring maakt van jullie super vroedvrouwen !
Blijf nadenken, blijf alert, blijf er voor gaan en weet dat jullie aanwezigheid voor zowel personeel als patiënten een bijzonder moment is. Je kan de verloskunde in DES niet veranderen, maar je kan wel een verschil maken voor al die individuen die je onder je handen krijgt.
Fiere docent hier in het natte België !
Groet, ook aan Julie.
Danny Peeters
PS : ik had je willen bellen, maar ik heb nog geen nummer.... -
17 Maart 2015 - 09:41
Isabelle Nijs:
Hey Dana,
Super om je van hieruit te kunnen volgen.
Het is zo mooi wat je daar doet.
Geniet van deze onvergetelijke ervaring.
You rock!
X Isa (I-Hair) -
17 Maart 2015 - 09:43
Martha:
het verschil met hier zal enorm zijn maar juist daarom een enorme ervaring rijker ik kijk uit naar uw volgende bijdrage
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
