Nog even doorgaan !

Heey iedereen
Hier ben ik nog eens, wat ook wilt zeggen dat we weer een week verder zijn, wat vliegt de tijd hier!
Zaterdag en zondag stonden we weer paraat op de labour ward voor een late dienst. Zaterdag verliep vrij rustig. Zoals gewoonlijk konden we de miserie van de studenten daar weer oplossen. Zo kregen we daar nog niet zolang aangekomen een kind in onze handen geduwd dat letterlijk niets deed, niet ademen en geen hartritme. Julie en ik deden er dus weer alles aan het kind erdoor te krijgen. We hadden zeer snel terug hartritme, en ook de ademhaling kwam ook stilletjes. Het kind heeft dan een hele tijd aan de zuurstof gelegen en is dan naar neonatologie gegaan. Het kind leefde, maar dat we kunnen zeggen dat het goed maakt weet ik niet. Gelukkig leer je hier met omgaan, anders hou je het hier niet lang vol. Nadien keerde de rust weer op de verloskamer, ik deed nog twee vlotte bevallingen. Julie had minder geluk zij had een vrouw gekozen dat ze wou opvolgen en dat leek te gaan bevallen, ze heeft hier drie uur bij staan wachten, maar het liet op zich wachten. Wanneer ze had opgegeven en we ons aan het omkleden waren om naar huis te gaan was de mevrouw aan het bevallen. Het was een schouderdystocie, dus met onze gewone kleren hebben we de vroedvrouw nog moeten helpen.
Zondag verliep zeer rustig, ik ging mee met twee sectio’s. jeuj daar is airco ! zoals gewoonlijk zaten we lang te wachten op OK voor ze uiteindelijk begonnen. Hat was dan ook snel avond, en tijd om naar huis te gaan. Gelukkig want op de verloskamer lagen nog twee vrouwen, en die lagen beiden nog te slapen, dus zeker niet voor direct!
Maandag en dinsdag namen we dan vrij om even uit te blazen na onze werkweek.
Maandag gingen we eerst langs het office van Projects abroad voor het papier, want er was een pakje voor mij aangekomen. Met dit papier moesten we naar het post kantoor in het stadscentrum, wat een avontuur! We moesten de daladala (bus) nemen want een badjatji rijd niet tot daar. Een uur en half hebben we rechtgestaan op een veel te warme bus in de file. Eindelijk daar aangekomen duurde het zoals alles hier in Afrika even voor ze mijn pakje gevonden hadden, ik moest dan aftekenen en dacht dan mijn pakje te hebben. Nee hoor, ze namen mij mee helemaal naar achter waar een meneer mijn pakje open deed en uitkapte. Ik dacht dat ik het kreeg, begon hij te zagen dat ik taks moest betalen want er stak snoep in. Ik ben toen eens heel boos geworden, en heb uiteindelijk niets betaald wat denken ze hier wel! Gelukkig verliep de terugweg veel vlotter, en eens thuis gekomen en het pakje geopend was alles rap vergeten. Ik heb het beste liefje, zo een leuk pakje, danku schat! Nadien gingen we ontspannen aan het zwembad van white sands, genieten!
Dinsdag zijn Julie , ik, Jonas en nog een Julie naar een eiland geweest met de boot. Jonas en Julie zijn ook Belgisch het was dus in het Nederlands te doen die dag, ook nog eens leuk! Het was een prachtig eiland, en we waren er helemaal alleen een eiland voor vier, niet zo slecht! Op de middag heb ik daar scampis gegeten met fritten, kei lekker. Na de middag is de zon er dan ook eindelijk door gekomen, en was het volop genieten van het zonnetje en het uitzicht. Niet Afrika in Afrika !
Woensdag zij we dan terug gekeerd naar de verloskamer. Het was er uitzonderlijk rustig dit hadden we nog niet meegemaakt. Ik heb dan wat gelezen in mijn procedureboekje verloskunde voor het aankomende eindexamen op de robot pop. We zijn dan ook wat vroeger vertrokken omdat er maar 1 vrouw meer lag en dit leek nog niet voor de eerste uren. Een rustig dagje mag ook wel eens.
Donderdag was het nog eens medical outrich. We gingen naar een school in een ambulance die projects daar voor had afgehuurd. In de school gaven we al de kinderen een pilletje voor wormen en keken we ze allemaal na op rach ( soort uitslag). De kinderen die dit hadden kregen dan medicatie van een dokter die was meegekomen. Nadien gingen we met alle vrijwilligers iets eten en wat zaken in orde brengen, zoals internet en telefoon herladen. Ik ben dan met andere Julie nog naar slipway geweest voor wat kleren op te halen dat we laten maken hadden. En toen was de dag weer om, wat vliegt de tijd hier!
Gisteren( vrijdag) was het dirty day en zijn we in een school gaan schilderen om de lokalen wat op te fleuren. Het was een warme dag en ik zit met een goeie verkoudheid dus ik was ook wel blij als we klaar waren. Nadien ben ik thuis wat gaan rusten, thuis heb ik bijna nooit een verkoudheid, en hier waar het 35 graden is heb ik een verkoudheid, hoe kan da nu ! op de avond zijn we gaan eten met al de vrijwilligers, zeer gezellig en lekker!
Vandaag starten we terug met een paar dagen stage, hoop dat de verkoudheid rap beter is, want voel me egt belabberd voor de moment. Ik zal maar niet te dicht bij de baby’tjes komen zodat ik die niet ziek maak.
Ik heb hier egt een hele fijne tijd, Tanzania is een zeer mooi land! De stage begint een beetje tegen te steken, ik heb het gevoel dat ik het gezien heb, het was een super ervaring en heb er heel veel al geleerd, maar tel ook wel af naar onze twee weken vakantie, zodat we nog wat kunnen genieten van Afrika. Nog twee dikke weken stage!
Dikke kus
Dana